Баланың күндізгі ұйқысы
Бір жарым жасқа қарай сәбилердің көпшілігі күндіз бір рет ұзақ уақыт, әдетте, 1,5-2,5 сағат ұйықтайды.
Бұл жастағы басты ерекшелік – күндізгі ұйқыдан «жалған бас тарту» болуы мүмкін, оның себебі баланың дамуындағы тағы бір кезең болып табылады. Бала сіздің кез келген ұсынысыңызға, кез келген өтініштеріңізге қарсыласады, сондай-ақ тамақтануға немесе ұйықтауға шақырсаңыз «жоқ!» деп жауап береді. Бала күндіз ұйықтамауы мүмкін, кешке әдеттегіден ұзағырақ жүруі мүмкін немесе ұйықтау кезінде бөлмеден қашып кетуі мүмкін.
Баланың күндіз ұйықтаудан бас тартқаны үшін уайымдау керек пе, бәлкім, күндізгі ұйқыдан бас тарту керек шығар? Күндізгі ұйқының қажеттілігі бар. Күндізгі ұйқыдан бас тарту әлі ерте екенін түсіну керек. 1,5–2 жаста күндізгі ұйқыны бір рет жіберіп алу қауіпті емес. Бірақ мұндай ерте жаста күндіз ұйықтамайтын күн тәртібіне көшу шаршаудың жиналуына, соның салдарынан түнгі ұйқының нашарлауына әкелуі мүмкін, күні бойы жүгірген бала таңға дейін жақсы ұйықтайды деген жалпы түсінікке қарама-қайшы болады.
Бұл кезең өте ме? Мұндай регрестер әдетте, бір жарым – екі жаста пайда болады және әдетте, бірнеше аптаға созылады. Егер ата-аналар айтарлықтай шыдамдылық, тыныштық пен жүйелілік танытса, жасына қарай дұрыс ұйқы тәртібі мен басқа ережелерін ұстануды жалғастырса, балалар күндіз қайтадан жақсы ұйықтай бастайды.
Егер балаңызды дамытушы сабақтарға апарсаңыз және мұндай күндері баланы ұйықтату өте қиын екенін байқасаңыз, үйірмелер мен секцияларға таңертең немесе күндізгі ұйқыдан кейін барған жөн.
Икемді, бірақ жүйелі әрекет етіңіз: баланың бастаған ойынын алаңдамай аяқтауына мүмкіндік беріңіз, бірақ ұйықтататын кезде сүйіспеншілікке толы және қамқор ата-аналар орнататын шекараның беріктігін естен шығармаңыз.
